W jednym z najnowszych orzeczeń Sąd Najwyższy potwierdził, że wyłączenie szczególnej ochrony przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę w związku z likwidacją pracodawcy (art. 41[1] Kodeksu pracy) rozpoczyna się już w momencie zarządzenia owej likwidacji, a nie dopiero wtedy, gdy dochodzi do faktycznego i prawnego unicestwienia pracodawcy1.
Wyłączenie ochrony dopiero w momencie faktycznego i prawnego unicestwienia pracodawcy byłoby niecelowe, ponieważ w takiej sytuacji nie istniałby już podmiot mogący rozwiązać z pracownikami stosunki pracy.
Przypomnieć wypada przy tej okazji, że jeśli w toku postępowania likwidacyjnego następuje przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, który kontynuuje działalność prowadzoną w tym zakładzie lub jego części albo podejmuje w oparciu o nie działalność podobną, to szczególna ochrona przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę nie podlega wyłączeniu (tak m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 października 2012 r., I PK 139/12).
