Wymiar czasu osoby niepełnosprawnej ustala się przy uwzględnieniu norm czasu pracy wynikających z art. 15 ustawy o rehabilitacji zawodowej i zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (dalej jako ustawa).
Podstawa prawna
W samej ustawie nie sprecyzowano co prawda sposobu obliczania wymiaru czasu pracy, ale art. 66 ust. 1 wprost wskazuje, że w sprawach nieunormowanych przepisami ustawy zastosowanie znajdują odpowiednie przepisy m.in. Kodeksu pracy. Skoro tak, to do obliczania wymiaru czasu pracy odpowiednie zastosowanie znajdzie art. 130 Kodeksu pracy.
Praktyka
Określając pełny wymiar czasu pracy dla osoby niepełnosprawnej zaliczonej do umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności, powinniśmy dokonać następujących obliczeń:
1) Mnożymy 35 godzin przez liczbę tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym, a następnie
2) Dodajemy do otrzymanej liczby godzin 7 godzin i liczby dni pozostałych do końca okresu rozliczeniowego, przypadających od poniedziałku do piątku.
Od tak otrzymanej liczby odejmujemy następnie 7 godzin za każde święto występujące w okresie rozliczeniowym, przypadające w innym dniu niż niedziela.
Przykład
W grudniu 2019 r. mamy 22 dni przypadające od poniedziałku do piątku oraz dwa święta przypadające we środę i czwartek (25 i 26.12.). Liczymy zatem (22 x 7 h) – (2 x 7 h) = 140 h.
Pełny wymiar czasu pracy dla osoby niepełnosprawnej w grudniu 2019 r. wynosi więc 140 h.
Od tak ustalonego wymiaru liczymy następnie wymiar niepełny, np. 1/2 etatu to 70 h, 7/8 etatu to 122,5 h.
Warto też przypomnieć, że normy czasu pracy niepełnosprawnych są sztywne, a nie przeciętne. Tym samym dzienny wymiar czasu pracy nie może przekraczać norm czasu pracy obowiązujących przy danym stopniu niepełnosprawności, tj. 8 lub 7 godzin w ciągu doby. W tygodniu pracownik taki nie może przepracować więcej niż 40 lub 35 godzin.
