Zgodnie z obowiązującymi przepisami, w zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych, pracodawca może udzielić pracownikowi czas wolny od pracy.
Wniosek pracownika
Z wnioskiem o udzielenie czasu wolnego może zwrócić się do pracodawcy sam pracownik i w takim przypadku, za każdą godzinę pracy nadliczbowej, pracownik ma prawo do jednej godziny czasu wolnego. Wniosek pracownika nie jest dla pracodawcy wiążący, co oznacza że pracodawca może nie wyrazić zgody na udzielenie czasu wolnego w ogóle lub nie wyrazić zgody na udzielenie czasu wolnego w terminie wskazanym przez pracownika. Wniosek pracownika o udzielenie mu czasu wolnego powinien mieć formę pisemną.
Inicjatywa pracodawcy
Pracodawca może też udzielić pracownikowi czasu wolnego w zamian za pracę nadliczbową bez wniosku pracownika, z własnej inicjatywy. W takim przypadku pracownikowi należy udzielić czasu wolnego w wymiarze o połowę wyższym niż liczba przepracowanych nadgodzin; przykładowo zatem jeśli pracownik przepracował 2 godziny nadliczbowe, pracodawca powinien udzielić mu czas wolny w wymiarze 3 godzin. Co ważne, działanie takie nie może spowodować obniżenia wynagrodzenia należnego pracownikowi za pełny miesięczny wymiar czasu pracy. Warto pamiętać również o tym, że czas wolny udzielany pracownikowi z inicjatywy pracodawcy, pracownik powinien wykorzystać najpóźniej do końca okresu rozliczeniowego, w którym wystąpiły rekompensowane nadgodziny.
Dodatek za godziny nadliczbowe
Udzielenie pracownikowi czasu wolnego w zamian za pracę nadliczbową powoduje, że pracownik traci prawo do dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych i to niezależnie od tego, czy udzielenie czasu wolnego nastąpiło na wniosek pracownika, czy z inicjatywy pracodawcy.
