Prawie 4 mld zł to kwota, jaką mogą zasilić sektor turystyczny wpływy z płatności polskim bonem turystycznym. Jest to szczególna okazja dla przedsiębiorców z branży, dla której ostatnie miesiące były wyjątkowo niekorzystne. Warto dlatego dowiedzieć się, czy jako przedsiębiorca możesz wziąć udział w akcji, zwłaszcza że ustawodawca przewiduje możliwość czerpania korzyści z bonów turystycznych przez niemalże najbliższe dwa lata.
Do adresatów programu należą przedsiębiorcy turystyczni oraz organizacje pożytku publicznego, których przedmiotem działalności jest organizacja imprez turystycznych, czy też świadczenie usług hotelarskich.
Konieczne jest więc sprecyzowanie tych pojęć z uwagi na fakt, że Polska Organizacja Turystyczna będzie weryfikować przedsiębiorców biorących udział w akcji. Tylko ci, którzy spełniają wymagania określone w ustawie mogą legalnie uczestniczyć w programie. Nie powinno ulegać wątpliwości, że w przypadku wykrycia nieprawidłowości, przedsiębiorstwo takie będzie usunięte z listy oraz zostanie zobowiązane do zwrotu kwot nienależnie pobranych. Powinno to być jednak najmniejszym zmartwieniem, mając na uwadze, że ustawodawca przewiduje również odpowiedzialność karną za złożenie fałszywego oświadczenia w formularzu rejestracyjnym do programu. Ustawa karna mówi w tym zakresie o karze pozbawienia wolności na okres od 6 miesięcy do nawet 8 lat! Jak widać, zachowanie ostrożności jest w tym przypadku jak najbardziej wskazane.
Czym różni się usługa turystyczna od imprezy turystycznej?
W pierwszej kolejności konieczne jest przybliżenie pojęć usługi oraz imprezy turystycznej. Na potrzeby niniejszego artykułu zostały one znacznie uproszczone. Usługę turystyczną stanowić będzie przewóz osób, zakwaterowanie związane z czasowym przebywaniem1 oraz wynajem samochodu, skutera, motorówki czy innych podobnych pojazdów. Usługą turystyczną będzie również inna usługa niezwiązana ściśle z wcześniej wymienionymi. Oznacza to, że tak naprawdę katalog czynności zakwalifikowanych jako usługa turystyczna jest otwarty i będzie do nich należeć również wiele innych, niewymienionych bezpośrednio przez ustawodawcę usług.
Z kolei imprezę turystyczną stanowi połączenie co najmniej dwóch rodzajów usług turystycznych w ramach tej samej podróży lub wakacji. Będzie to na przykład zakupiona w biurze podróży usługa, w skład której wchodzi przewóz z Warszawy do Krakowa oraz kilkudniowe zakwaterowanie. Oferta taka powinna być reklamowana łącznie.
Należy również przywołać kategorię powiązanychusług turystycznych, które nie stanowią imprezy turystycznej, a składają się z połączenia co najmniej dwóch różnych rodzajów usług turystycznych nabytych w ramach tej samej podróży lub wakacji, objętych odrębnymi umowami z dostawcami poszczególnych usług turystycznych. Będziemy mieć z nimi do czynienia, gdy z myślą o jednym wyjeździe czy urlopie, zakupimy dwie usługi realizowane przez dwóch różnych przedsiębiorców, np. przewóz w firmie A oraz zakwaterowanie w firmie B. Nie stanowią one przy tym jednej oferty.
Przedsiębiorca turystyczny, czyli kto?
Znając już powyższe pojęcia, o wiele łatwiej będzie zrozumieć, jak należy postrzegać przedsiębiorcę turystycznego. Jest nim organizator turystyki, przedsiębiorca ułatwiający nabywanie powiązanych usług turystycznych, agent turystyczny lub dostawca usług turystycznych, zachowując jednocześnie znaczenie przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego. Organizator turystyki tworzy i sprzedaje lub oferuje do sprzedaży imprezy turystyczne, bezpośrednio lub za pośrednictwem innego przedsiębiorcy turystycznego lub razem z innym przedsiębiorcą turystycznym. Zajmuje się on także przekazywaniem danych podróżnego innemu przedsiębiorcy turystycznemu. Bez wątpienia będą to biura podróży. Natomiast agent turystyczny sprzedaje lub oferuje do sprzedaży imprezy turystyczne utworzone przez organizatora turystyki. Nie tworzy on imprez turystycznych, zajmuje się wyłącznie ich sprzedażą, dlatego nie może być on jednocześnie organizatorem turystyki. Przedsiębiorcę ułatwiającego nabywanie powiązanych usług turystycznych należy postrzegać jako pośrednika. Będzie to przedsiębiorca, który nie tworzy, ani nie organizuje konkretnej usługi, lecz spośród już gotowych usług wybiera te najbardziej interesujące dla klienta i mając na uwadze jego potrzeby przygotowuje właściwą ofertę.
Uprawnionymi do przyjmowania płatności polskim bonem turystycznym są również organizacje pożytku publicznego. Należą do nich organizacje pozarządowe, najczęściej fundacje i stowarzyszenia. W swojej działalności nie są one nastawione na osiąganie zysków, lecz rozwój działań społecznie użytecznych. Jednym z ich celów może być właśnie rekreacja i wypoczynek. Do takich organizacji będą należeć między innymi grupy harcerskie, skautowe, podmioty organizujące obozy i biwaki dla młodzieży. Organizacje pożytku publicznego mogą proponować częściową refundację wyjazdu, której pozostałą część zapłaty będzie można uiścić bonem turystycznym.
Pozostają jeszcze usługi hotelarskie, które polegają na krótkotrwałym i ogólnie dostępnym wynajmowaniu domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych. Należy do nich również świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych. Wśród obiektów, które mogą realizować usługi hotelarskie wyróżnia się hotele, motele, pensjonaty, kempingi, domy wycieczkowe, schroniska młodzieżowe, schroniska oraz pola biwakowe.
W tym momencie należy zauważyć, że już na etapie rejestracji do programu koniecznym jest podanie informacji o wpisie do właściwej ewidencji obiektów hotelarskich lub rejestru organizatorów turystyki i przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych. Brak takiego wpisu uniemożliwia wykonywanie tych usług, co za tym idzie, partycypację w programie.
1 Mowa tutaj między innymi o przedsiębiorcach, przez których oferowane kwatery nie kwalifikują się do ujęcia ich w ewidencji obiektów hotelarskich. Do tej grupy nie należą jednak noclegi związane z przewozem, np. noclegi na statku, w pociągu czy w samolocie.
