Coraz częściej, w kontekście pracy zdalnej i hybrydowej, pojawia się pytanie o możliwość stosowania różnych systemów czasu pracy (np. podstawowego i zadaniowego) dla jednego pracownika, w zależności od miejsca wykonywania obowiązków – z biura lub z domu. Czy można zatem stosować dwa różne systemy czasu pracy wobec jednego pracownika – np. podstawowy system czasu pracy w biurze, a zadaniowy podczas pracy zdalnej?
Ani przepisy Kodeksu pracy, ani orzecznictwo Sądu Najwyższego nie dają podstaw do stosowania tzw. „mieszanego” systemu czasu pracy w ramach jednego stosunku pracy, na jednym stanowisku. Łączenie ze sobą różnych systemów i tworzenie systemów mieszanych nie jest możliwe ze względu na różnice w sposobie planowania pracy w poszczególnych systemach, czy zasady ewidencji godzin pracy (przypomnijmy, że w stosunku do pracowników objętych systemem zadaniowego czasu pracy nie ewidencjonuje się godzin pracy). Sąd Najwyższy wskazuje wprost, że „(…) prawo pracy nie dopuszcza możliwości stosowania mieszanego czasu pracy, czyli takiego, który zawierałby elementy różnych systemów czasu pracy” (por. wyrok SN z 10 czerwca 2010 r., I PK 6/2010; wyrok SN z 3 września 2010 r., I PK 39/10). W orzecznictwie podkreśla się, że łączenie poszczególnych systemów czasu pracy skutkowałoby naruszeniem przepisów o czasie pracy oraz normach odpoczynku. Ponadto łączenie systemów czasu pracy może zostać uznane za próbę obejścia przepisów o pracy w godzinach nadliczbowych.
Praca zdalna (hybrydowa) nie wprowadza w tym zakresie żadnych wyjątków. Wprowadzenie hybrydowego modelu pracy nie uzasadnia stosowania różnych systemów czasu pracy dla tego samego pracownika w ramach jednego stanowiska.
