Zaświadczenie uprawnionego lekarza stwierdzające niezdolność do pracy z powodu choroby służy dwóm celom: jest dowodem usprawiedliwiającym nieobecność pracownika w pracy oraz dokumentem niezbędnym do wypłacenia wynagrodzenia albo zasiłku chorobowego. Najczęściej oczywiście pracownicy przedstawiają zaświadczenia lekarskie wystawione w Polsce. Co jednak, jeżeli niezdolność do pracy wynika z orzeczenia lekarskiego wystawionego w innym kraju?
Co mówi prawo?
Przepisy dają podstawy, aby honorować również zaświadczenia lekarskie wystawione za granicą. Stanowi o tym rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 8 grudnia 2015 r. w sprawie zakresu informacji o okolicznościach mających wpływ na prawo do zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa lub ich wysokość oraz dokumentów niezbędnych do przyznania i wypłaty zasiłków.
Dodatkowe wymogi
Zagraniczne zaświadczenie lekarskie powinno być przetłumaczone na język polski oraz zawierać informacje o nazwie zagranicznego zakładu leczniczego lub imię i nazwisko lekarza, jak też określać początkową i końcową datę niezdolności do pracy. Powinno być też oczywiście opatrzone datą wystawienia i podpisane.
Obowiązek tłumaczenia nie powstaje, jeżeli zaświadczenie wydane zostało na terenie Unii Europejskiej, w państwie należącym do EFTA (a więc poza państwami Unii także w Liechtensteinie, Islandii oraz Norwegii), w Szwajcarii albo w państwie będącym stroną umowy międzynarodowej w zakresie zabezpieczenia społecznego, której stroną jest Polska. Co ważne, w takim przypadku zaświadczenie musi być sporządzone w języku urzędowym tego państwa.
Gdzie szukać informacji?
Na stronie Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej można sprawdzić, w przypadku których z państw Polska podpisała umowy o zabezpieczeniu społecznym.
